OPIS INICJATYWY:
Po II wojnie światowej z mapy Bieszczadów zniknęło wiele wsi. Ich mieszkańcy zostali wysiedleni a
zabudowania rozebrane lub zniszczone. Pozostały stare piwnice, fragmenty podmurówek, cmentarze,
cerkwiska i inne pamiątki po żyjącej w nich niegdyś ludności. Ludzie odeszli, ale na terenie byłych wsi zostały sady owocowe, jabłonie, grusze i śliwy należące do odmian rodzimych, autochtonicznych, wyselekcjonowanych w sposób naturalny przez setki lat. Obecnie zachowało się niewiele tych drzew owocowych. Natomiast jest sporo sadzonych przez obecnych mieszkańców nowych dla tego obszaru odmian drzew owocowych z odnowienia generatywnego – z nasion (siewem, samosiewem lub sadzeniem sadzonkami wyrosłymi z nasion),które nie dorównują jakością i odpornością drzewom odmian autochtonicznych.
Doświadczenia pokazują, że wprowadzone nowe odmiany drzew owocowych na ten teren górski nie spełniają oczekiwań sadowników. Drzewka chorują i nie są odporne na lokalne warunki klimatyczne, w rezultacie karleją i zamierają.. Poprzez rozmnażanie wegetatywne, czyli z odrośli (rozmnażanie z pnia lub korzeni) można przywrócić autochtoniczne odmiany drzew owocowych. Drzewa te pomimo braku pielęgnacji dobrze czują się w tym terenie i obficie owocują. Celem tej inicjatywy jest stworzenie z rodzimych drzew owocowych. Stanie się to poprzez:
• pozyskanie zrzezów (pędów) rodzimych odmian jabłoni, grusz i śliw z terenów dawnych wsi wokół
Lutowisk
• szczepienia pozyskanych zrzezów (100 szt.) drzew owocowych na podkładkach w szkółce
sadowniczej
• kierowanie i instruktaż sadzeniem drzewek przez uczniów i mieszkańców Lutowisk
• wykonanie tablicy informacyjnej o Owocowej Alei przy punkcie widokowym nad kirkutem oraz
tabliczek opisowych na każdym drzewku
• doposażenie szkoły w zestaw narzędzi ogrodniczych dla uczniów

” Za treść materiałów odpowiada wyłącznie Fundacja Bieszczadzka”