Celem głównym projektu było budowanie więzi międzyludzkich poprzez organizację spotkania byłych mieszkańców Soliny, obecnie rozproszonych po Bieszczadach oraz poprzez wspólne działania przy tworzeniu Różanego Zakątku i placu zabaw dla dzieci.
Spotkanie pt: „Solińskie wspomnienia sprzed lat” poprzedzone zostało następującymi działaniami:
1. Zorganizowano spotkanie organizacyjne podczas, którego zapoznano z celami projektu i
zaplanowanymi działaniami.
2. Zebrano dokumentację, czyli zdjęcia i wywiady z osobami, które 50 lat temu zostały przesiedlone
z przeznaczonej pod Zalew Soliński wsi Solina do wielu innych miejscowości bieszczadzkich. Efektem pracy była wystawa „Solina, tak tam było”, która zaprezentowano podczas spotkania w świetlicy wiejskiej w Równi oraz film z wywiadami byłych mieszkańców Soliny.
3. Stworzono „Różany Zakątek” – część placu zabaw przeznaczono pod miejsce odpoczynku dla dorosłych, przekopano rabaty, zasadzono różane krzewy (przekazane przez darczyńcę) oraz ozdobne drzewka, wykonano i zamontowano ławeczki. Powstało miejsce gdzie mieszkańcy wsi będą mogli wraz ze swoimi dziećmi, koleżankami i przyjaciółmi spędzać miło czas.
4. Przeniesiono urządzenia z dawnego przyszkolnego placu zabaw ( szkołę zlikwidowano 2 lata temu) na teren koło boiska sportowego w centrum wsi. Urządzenia odnowiono i zamontowano. Zamontowano dodatkowo stolik z siedziskami i ławeczki dla dzieci. Dodatkowe urządzenia zostaną zamontowane na placu na wiosnę i będą przekazane przez Burmistrza Ustrzyk Dl.
5. Zaoszczędzone pieniądze ( po otrzymaniu zgody ODL) przeznaczono na doposażenie kuchni w świetlicy wiejskiej. Zakupiono piekarnik, kuchenkę gazową i zestaw półmisków. Zakupione urządzenia zostały profesjonalnie zabudowane cegłą klinkierową, zamontowano blat. Prace zostały wykonane wolontarystycznie przez mieszkańca wsi.
6. Zorganizowano spotkanie „Solińskie wspomnienia sprzed lat”. Zaproszenia wysłano do 150 osób,
byłych mieszkańców Soliny. Na spotkanie zorganizowane w świetlicy wiejskiej przybyło 120 osób.

Głównym celem projektu było zaspokojenie potrzeb edukacyjnych oraz zwiększenie aktywności
i świadomości mieszkańców powiatu w zakresie wiedzy na temat ciąży, porodu, połogu i opieki nad
noworodkiem. Realizatorzy projektu chcieli pomóc rodzicom w bardziej świadomym przeżywaniu ciąży, a także przygotować do aktywnego uczestnictwa w narodzinach dziecka. Kładziono nacisk przede wszystkim na przygotowanie przyszłych Rodziców do nowej roli, którą przyjmą na siebie z chwilą narodzin dziecka.
Zajęcia projektowe nie ograniczały się tylko do omówienia fizjologii ciąży i samego porodu, ale również
obejmowały zajęcia na temat opieki nad maluszkiem, diety dla młodej mamy, zabiegów pielęgnacyjnych oraz karmienia. Zwrócono również szczególną uwagę na rolę przyszłego Taty.
Ze względu na dużą ilość chętnych w okresie trwania projektu zorganizowano 18 trzygodzinnych spotkań z przyszłymi rodzicami. Zajęcia odbywały się raz w tygodniu i wzięło w nich udział 20 osób. Spotkania miały formę wykładów, pokazów, prezentacji oraz ćwiczeń praktycznych i fizycznych. Uczestnicy Szkoły Rodzenia zdobyli wiedzę i umiejętności potrzebne do odbycia świadomego porodu oraz opieki nad noworodkiem. Pomocą zostały objęte wszystkie chętne osoby. Mamy były rekrutowane podczas okresowych badań w Oddziale Ginekologiczno – Położniczym oraz Poradni „K” działających w SP ZOZ w Ustrzykach Dolnych, kierowane były przez lekarzy ginekologów prowadzących gabinety prywatne lub zgłaszały się samodzielnie po przeczytaniu informacji na plakatach lub stronach internetowych. Zajęcia prowadzone były bezpłatnie i mogły w nich uczestniczyć wszystkie chętne pacjentki bez względu na ich statut ekonomiczny. Otrzymane dofinansowanie przeznaczono na zakup niezbędnego sprzętu (tj. worki saco, projektor multimedialny, radioodtwarzacz, maty do ćwiczeń, poduszki, aparaty TENS, wałki do masażu, fantomy noworodka, hantle, czajnik, kubki )dzięki czemu zwiększono komfort i atrakcyjność prowadzonych zajęć. Wykłady prowadzone były w formie prezentacji multimedialnych, a uczestniczki zajęć mogły wykonywać ćwiczenia praktyczne i fizyczne, wykorzystując profesjonalny sprzęt. Zadbano też o wygodę kursantek, w trakcie trzygodzinnych zajęć mogły napić się ciepłej herbaty lub odpocząć wygodnych fotelach saco.

Głównym celem projektu było wzmocnienie działań świetlicy środowiskowej poprzez wsparcie
merytoryczne i finansowe warsztatów aktywizujących dzieci. Pośrednim celem stało się utworzenie
swoistego punktu integracji społecznej dla całych rodzin z różnych środowisk zamieszkujących
teren gminy Ustrzyki Dolne.
Projekt polegał głownie na aktywnym włączeniu dzieci w prace świetlicy środowiskowej, których
celem było przygotowanie prezentacji swoich dzieł wytworzonych, wyuczonych podczas
uczestnictwa w warsztatach. I tak należy tu wymienić:
Warsztaty artystyczne
1. cykl 8 spotkań, dla 60 dzieci, każde o innej tematyce, trwające około 4 godziny. Na każdym
spotkaniu wolontariusze uczyli dzieci nowych technik, np. decoupage, malowania, masy solnej
robienia kartek okolicznościowych, stempelków, aniołków, itd. Wszystkie prace zostały
zaprezentowane w trakcie dwutygodniowej wystawy w Kościele.
2. Konkurs plastyczny „Afryka oczami dziecka”. Konkurs dedykowany był dla wszystkich chętnych
dzieci, ogłoszony w parafii, jak również na tablicach ogłoszeń przy kościele. Prace były wykonane
dowolną techniką. Można je było oglądać podczas dwutygodniowej wystawy prac w Kościele.
Zwycięzcy konkursu ogłoszeni zostali w trakcie popularnego festynu parafialnego organizowanego
w ostatnią niedzielą sierpnia 2016 r. Rozdano 40 nagród dla dzieci.
3. Warsztaty artystyczne wyjazdowe dla 60 dzieci w galerii barak w Czarnej. W ramach warsztatów
odbyły się zajęcia z ceramiki, stemplowania wraz z wykładem dla dzieci dotyczącym technik
wykonywania prac artystycznych.

Ponadto odbywały się cykliczne warsztaty muzyczne dla dzieci, efektem czego było przygotowanie dzieci do wspólnego nagrania płyty z kolędami. Płyta stanowi swoistą wartość dodaną projektu – okazało się bowiem że „Osiedle Artystyczne” żyje poza formą wsparcia finansowego, utrwalone zostały zachowania aktywizujące zarówno uczestników jak i ich rodziców. Uzyskano dzięki temu funkcjonalny mechanizm wpływający na kreowanie alternatywnego wpływania na spędzanie wspólne czasu wolnego.

Projekt był realizowany na terenie miejscowości Krościenko historycznie związanej z pobytem Greków w Bieszczadach. W roku 1951 do Krościenka przybyła pierwsza grupa uchodźców, którzy przez kolejne lata tworzyli w dużej mierze społeczność miejscowości. Stworzyli oni Spółdzielnię „Nowe Życie”, która w dalszym ciągu włącza się w życie miejscowości. Jednym z miejsc gdzie były organizowane wydarzenia związane ze spotkaniem Greków był budynek byłej Szkoły Podstawowej w Krościenku.
W ramach projektu:
• ok. 1000 mieszkańców wsi Krościenko oraz okolicznych miejscowości wzięło udział w Dniach kultury greckiej i polskiej; • ok. 300 osób brało udział w degustacji przygotowanego poczęstunku; • odbył się koncert zespołów popularyzujących muzykę grecką; • uporządkowano teren wokół świetlicy wiejskiej: • zniwelowano i przygotowano teren obok szkoły pod uroczyste spotkanie; • przygotowano prezentację multimedialną o pobycie Greków w Bieszczadach i o projekcie „Odnajdujemy nasze korzenie”; • przygotowano wystawę fotografii; • zorganizowano spotkanie podsumowujące z udziałem mieszkańców i zaproszonych gości; • dokonano rewitalizacji pomnika Nikosa Belojanisa w Krościenku • wykoszono teren na cmentarzu greckim w Krościenku i jego okolicy;

Grupa nieformalna Gminna Rada Działalności Pożytku Publicznego otrzymała dotację 3000,00 na realizację inicjatywy „Aktywne Bieszczadzkie NGO”. Projekt polegał na aktywizacji i integracji środowiska organizacji pozarządowych z terenu Bieszczad oraz na promocji aktywności obywatelskiej i przedstawieniu dobrych praktyk poprzez organizację I Bieszczadzkiego Forum Organizacji Pozarządowych oraz podnoszenie wiedzy w zakresie m.in. współpracy, procedur powołania ngo, stosowania przepisów Ustawy „Prawo o stowarzyszeniach”. W ramach projektu zorganizowano :
– 3 jednodniowe spotkania po jednym w powiatach: bieszczadzkim w dniu 05.12.2016 r. , leskim w dniu 30.11.2016 r. oraz sanockim w dniu 07. 12.2016 r. Szkolenie obejmowało 2 tematy: – szkolenie skierowane do istniejących organizacji NGO oraz przedstawicieli JST. Szkolenie warsztatowe w zakresie zmian w przepisach obowiązujących organizacje pozarządowe i koniecznego dostosowania dokumentów i działań własnych, w tym w stosunku do Ustawy „Prawo o stowarzyszeniach” z dnia 25 września 2015 r. (zmiany od 20.05.2016 r. oraz od 2017 r.); – szkolenie skierowane do przedstawicieli grup nieformalnych mających w planie rejestrację działalności w KRS oraz przedstawicieli JST. Szkolenie warsztatowe w zakresie: procedury powołania ngo, zapoznania się z koniecznymi dokumentami i ich wypełnienie (praca warsztatowa pod kierunkiem eksperta), prawa i obowiązki organizacji – w kontekście aktualnych przepisów prawa, ze szczególnym uwzględnieniem konieczności rejestracji organizacji nieformalnych zgłoszonych w starostwie.
– Konsultacje indywidualne dla grup nieformalnych oraz ngo. Konsultacje dotyczyły m.in. takich tematów jak: porady księgowe, porady prawne, coaching , porady w zakresie współpracy.
– I Bieszczadzkie Forum Organizacji Pozarządowych w dniu 20 listopada 2016 r. Forum zgromadziło na Hali Sportowej w Ustrzykach Dolnych ponad 30 różnych organizacji pozarządowych z ponad setką przedstawicieli, którzy mieli okazję do przedstawienia swoich organizacji, ich sukcesów oraz celów działalności, co zaowocowało kolejnym krokiem w integracji środowiska.
W trakcie IBFOP odbyły się zajęcia warsztatowe w grupach: Wizerunek medialny NGO, promocja organizacji i jej działań, partnerstwo trójsektorowe oraz pobudzenie wrażliwości społecznej. Po uroczystym otwarciu części otwartej forum wykład inauguracyjny „Od wspólnych wartości do dobra wspólnego – czyli jak skutecznie animować społeczności lokalne” – wygłosił Pan Paweł Łukasiak Prezes – Akademia Rozwoju Filantropii w Polsce.
Moderatorem panelu dyskusyjnego „Współpraca 3 sektorów: NGO, samorządy, przedsiębiorcy” była Pani Bernadetta Szczypta – Dziennikarka Radia Rzeszów.
Wydarzenie to stało się doskonałą promocją obszaru rozumianego jako terytorium, ale i obszaru działalności wśród mieszkańców Bieszczad. Pozwoliło na wymianę doświadczeń, dobrych praktyk ale też na nabycie nowych doświadczeń i wiedzy.

W ramach projektu zrealizowano następujące działania:
1) Powstał herb wsi Jureczkowa. Ogłoszono konkurs rysunkowy dla dzieci na najciekawszą propozycję herbu wsi Jureczkowa. Następnie zorganizowano zebranie mieszkańców, które miało na celu wspólne omówienie przygotowanych przez dzieci propozycji. W wyniku debaty podjęto decyzję o umieszczeniu w herbie wsi bociana oraz kościół ( najczęściej malowane przez dzieci). Sam Herb po raz pierwszy zaprezentowano podczas Święta Kwiatów 21.08.2016 r., a następnie zawieszono w sali głównej Świetlicy Wiejskiej. 11.09.2016 r. w trakcie Dożynek Gminnych w Ustjanowej, herb zdobił stoisko Koła Gospodyń Wiejskich z Jureczkowej.
2) Zorganizowano warsztaty artystyczne.
– 28.07.2016 r. w świetlicy wiejskiej rozpoczęły się warsztaty artystyczne, na które zaproszono członkinie Klubu Seniora „Radość Życia” z Krościenka. Panie poprowadziły zajęcia z bibułkarstwa, które zainteresowało zarówno dzieci, młodzież, oraz dorosłych.
– 02.08.2016 r. na zaproszenie Grupy Inicjatywnej, przybył lokalny artysta, m.in. malarz – p. Bolesław Bis z Ropienki, który w trakcie spotkania rozpoczął malowanie kolejnego ze swych dzieł. Samo malowanie poprzedziła prelekcja artysty na temat sztuki malowania.
– 04.08.2016 r. warsztaty artystyczne odbyły się z udziałem mieszkających w Jureczkowej malarek – amatorek, które zaprezentowały uczestnikom technikę malowania farbami akrylowymi. Na zakończenie warsztatów artystycznych uczestnicy mieli za zadanie stworzenie wspólnego obrazu na ścianie sali głównej świetlicy wiejskiej, w rezultacie powstało dzieło o nazwie „Nasz Świat”, które do dziś zdobi salę główną swietlicy.
3) Wybudowano wiatę z paleniskiem. Konstrukcję wiaty wykonała firma, która została wyłoniona w ramach przetargu. Pozostałe prace wykonali mieszkańcy, którzy przez kilka kolejnych tygodni, niemal codziennie zbierali się by dokończyć pracę. Budowała zakończyła się 17.08.2016 r. Mieszkańcy zyskali nowe miejsce wspólnych spotkań.
4) Zorganizowano Święto Kwiatów. W przygotowania do Świeta. Kwiatów zaangażowali się niemal wszyscy mieszkańcy Jureczkowej, a także mieszkańcy sąsiednich wsi, oraz Szkoła Podstawowa w Wojtkowej i Gimnazjum w Wojtkówce. Ciekawy program artystyczny, zabawy, konkursy, a także wspólna biesiada przy ognisku przyciągnęły do Jureczkowej ponad 200 osób z różnych miejscowości na Podkarpaciu. Święto Kwiatów stanie się dorocznym świętem Jureczkowej.
5)Wydano ulotkę informacyjną o wsi. Ulotka została wydana w 500 egz. Odbiorcami ulotki są głównie mieszkańcy Bieszczad, a także turyści odwiedzający Bieszczady, oraz byli mieszkańcy Jureczkowej (Polska, kraje UE, Ameryka) – mieszkańcy zyskali narzędzie promocji atrakcji turystycznych wsi.
6) Wydano gazetkę historyczną o Jureczkowej. W ustalenie nieznanej historii wsi zaangażowano starszyznę, zorganizowano spotkanie z potomkami ostatnich właścicieli dóbr ziemskich w Jureczkowej (obecnie mieszkającymi we Wrocławiu), nawiązano również kontakt z przedwojennymi mieszkańcami wsi. W rezultacie obecni mieszkańcy mogą zapoznać się z historią swojej wsi. Gazetkę wydano w 1000 egz.
7) Zorganizowano konkurs wiedzy o wsi Jureczkowa. Konkurs wiedzy okazał się doskonałym sposobem na sprawdzenie przyswojonych przez odbiorców gazetki historycznej informacji. Zainteresowanie historią wykazali zarówno dorośli, jak i dzieci.

Realizację projektu rozpoczęto w lipcu podczas trwania wakacji. Dzieci, które nie wyjechały na żaden wypoczynek mogły skorzystać z zaproponowanego sposobu spędzania wolnego czasu. Pierwsze zajęcia „Ale cuda” dotyczyły zdrowego stylu życia, dobrego sposobu odżywiania, zwracania uwagi nie tylko swoje ale rodziny i znajomych. Poza prezentacjami i i prelekcjami prowadząca przygotowała również warsztaty z kosmetyki dla dziewcząt jak i dla chłopców. Wszyscy mogli zobaczyć i dotknąć narzędzi i materiałów używanych w profesjonalnej kosmetyce. Kolejne zajęcia były to warsztaty „Ale ziółko” na których uczniowie mogli dowiedzieć się bardzo dużo o ziołach rosnących na naszych bieszczadzkich łąkach. Poznawali jak one wyglądają, jak smakują, jak kwitną, w jakich warunkach rosną i gdzie można je znaleźć korzystając z środków czystości, kosmetyków czy produktów spożywczych. Dzieci poznały działanie tych ziół w różnych produktach. Dowiedziały się jakie zioła można wykorzystać w domowych warunkach, jak w kuchni np w herbatach, sałatkach czy zupach. Podczas warsztatów uczestnicy samodzielnie mogli zaplanować i wykonać glicerynowe mydełka. Jak się okazało zabawa była przednia kiedy z pośród czterdziestu zapachów można było sobie skomponować swój indywidualny, a także dobrać do niego pasujący bądź przeciwnie zupełnie gryzący się kolor. Kolejna propozycja to „Ale się rusza” – taniec. Dyscyplina, którą szczególnie dziewczęta kochają zawsze i pod każdą postacią, chociaż i chłopcy zaangażowali się w pełni. Zajęcia prowadzone były w luźnej formie i dopasowane do wieku i umiejętności uczestników. Chociaż poza tańcem tak zwanym popularnym dzieci nauczyły się podstaw kroków tańca latynoamrykańskiego – salsa. Świetnie im to szło i rozpierała je duma. że są w stanie tańczyć coś co jest niezwykle modne. „Ale widowisko” to kolejne warsztaty zaproponowane dla uczestników. Były to typowe ćwiczenia aktorskie, sceniczne i ruchowe, które mam nadzieję wykorzystają w szkolnych i innych występach i przedstawieniach. Dzieci bawiły się tekstem ćwicząc oddech i przestrzeń sceniczną. Inna propozycja to warsztaty manualne zatytułowane „Ale bomba” polegające na tworzeniu rzeczy pięknych czyli ozdabianie styropianowych kulek tworząc z nich piękne bombki choinkowe. Zajęcia zaczęły się od zapoznania się z materiałami, które są potrzebne do wytworzenia takiej ozdoby, dlaczego kleje, farby, pędzle muszą być takiej a nie innej klasy. Potem po kolei przechodziły dzieci przez kolejne etapy tworzenia tj. gruntowanie, ozdabianie, lakierowanie. Ostatnie z zajęć to zajęcia kulinarne „Ale ciacho”, które zapachem przygotowanych przez dzieci pierniczków pięknie ozdobionych przypomniały, że święta tuż, tuż. Dzieci uwielbiają takie zabawy, z których powstaje coś trwałego albo użytecznego. Tutaj dzieci miały swobodę w działaniu i mogły bawić się do woli. Oprócz pierniczków dzieci piekły też mufinki, które stały się elementem degustacji podczas podsumowania projektu.

Projekt „Wspólne dobro: teatr” realizowany był na terenie gminy Czarna. Głównym celem projektu było wsparcie inicjatywy oddolnej – nowo powstałej grupy teatralnej. Do udziału w projekcie zaprosiliśmy jej członków i innych mieszkańców gminy. Rekrutację przeprowadziliśmy wykorzystując różne formy promocji. W jej wyniku wyklarowała się grupa ok. 15 osób – dzieci, młodzież i dorośli, która uczestniczyła regularnie w cotygodniowych warsztatach teatralnych. Przedmiotem zajęć było doskonalenie warsztatu teatralnego poprzez zadania i ćwiczenia z zakresu świadomości ciała, emisji głosu, pracy z ciałem i głosem, elementarne zadania aktorskie, tworzenie etiud, gier dramowych. Zajęcia prowadził instruktor teatralny, absolwent Akademii Teatralnej w W-wie. Ważnym elementem pracy z grupą warsztatową było spotkanie z Pawłem Jóźwiakiem – Rodanem – reżyserem, scenarzystą, producentem filmowym. Spotkaniom towarzyszyła projekcja filmów reżysera oraz poprojekcyjna dyskusja. W organizacji spotkań pomocy udzieliło nam sołectwo w Czarnej Dln i GDK w Czarnej, w promocji – parafia w Czarnej. Kolejnym działaniem był wyjazd na Ogólnopolski Sejmik Teatrów Wsi Polskiej w Tarnogrodzie w celu zapoznania się z praktykami tworzenia teatru w warunkach wiejskich. Wyjazd uświadomił uczestnikom wagę społeczną i kulturalną podobnych działań i zmotywował do dalszego działania. Dwudniowy pobyt, połączony z noclegiem i z wyżywieniem, pozwolił maksymalnie wykorzystać pobyt w Tarnogrodzie na zebranie doznań i doświadczeń artystycznych. Przyczynił się również do integracji grupy. W Tarnogrodzie mogliśmy obejrzeć widowiska z Kaszub, Podhala, Górnego Śląska, Lubelszczyzny, Podlasia przygotowane w różnych estetykach i poetykach. Mogliśmy również uczestniczyć w bardzo rozwijających i kształcących zajęciach warsztatowych z Radą Artystyczną oceniającą występy zespołów. Dofinansowanie wyjazdu zdobyliśmy z Urzędu Gminy Czarna. Po powrocie, ze zdwojoną siłą grupa teatralna przystąpiła do pracy nad spektaklem, którego tematyka była związana z Akcją H -T. Wydarzenie to szczególnie mocno dotyczy społeczności Czarnej. Stopniowo powstał scenariusz oparty na wspomnieniach osób przesiedlonych, dokumentach i przekazach historycznych. Spektakl włączyliśmy w program Obchodów 65 rocznicy Akcji H-T, na który dodatkowo złożyły się: przegląd filmów dokumentalnych poświęconych Akcji H – T 1951, koncert muzyczny grupy ze Striłek z Ukrainy, wystawa fotograficzna Z. Krasowskiego „Wykorzenieni”, poczęstunek kresowy przygotowany przez KGW w Michniowcu i „Babiniec” z Czarnej, wieczór wspominkowy uczestników wydarzeń. Wykupiliśmy licencje na publiczne odtworzenie filmów z zasobów TVP Rzeszów i TVP II.
Spektakl wzbudził wielkie emocje, wzruszenie i zebrał pozytywne recenzje publiczności, w prasie, na portalach społecznościowych. Stworzyliśmy widowisko użyteczne społecznie, oparte na lokalnym potencjale ludzkim i historycznym a aktualna tematyka spektaklu przyczyniła się do międzypokoleniowej integracji środowiska. Sam projekt rozbudził potrzeby kulturalne mieszkańców, a w członkach grupy teatralnej obudził głód dalszego działania.

Projekt realizowany był w budynku Zespołu Szkół Technicznych i Artystycznych w Lesku. Zajęcia prowadzone były w pracowniach ZSTiA, wyposażonych w profesjonalny sprzęt. W ramach projektu odbywały się spotkania organizacyjne z ekspertami prowadzącymi zajęcia oraz rekrutacja młodzieży na poszczególne warsztaty z rękodzieła ludowego- warsztaty garncarskie, bibuł karskie, wikliniarskie, kulinarne oraz zajęcia z historii lokalnej w obiektywie łączniew zajęciach wzięło udział 40 uczniów.
Zajęcia odbywały się w pracowniach i warsztatach szkolnych wyposażonych min. w koła garncarskie, piec do wypalania gliny, pracownie komputerowe, oraz pracownie do zajęć praktycznych.
W ramach powyższych zajęć młodzież mogła wypróbować własne siły i zdolności w tworzeniu sztuki ludowej i kulinarnej. Na zajęciach z historii w obiektywie powstała praca multimedialna pt. „Moja mała ojczyzna wczoraj i dziś”, prezentacja przedstawia zdjęcia z życia codziennego naszych pradziadków i dziadków.
W ramach projektu powstały prace które zaprezentowano w Dnia Tradycji Lokalnej, który odbył się 17.11.2016 roku w siedzibie ZSTiA w Lesku. W dniu tym wzięło udział ok. 270 zaproszonych uczniów szkół gimnazjalnych, to więcej niż zakładał projekt o ok. 170 uczniów. Wysoka frekwencja świadczyła o dużym zainteresowani imprezą wśród uczniów szkół gimnazjalnych. W trakcie realizacji projektu prowadzona była promocja projektu poprzez plakaty, foldery, artykuły w Echach Bieszczadów, kwartalniku powiatu leskiego, na stronie internetowej ZSTiA oraz Stowarzyszenia Przyjazna Szkoła przy ZSD w Lesku.
W ramach projektu powstała praca multimedialna na CD pt. „Moja mała ojczyzna wczoraj i dziś”, która została przekazana do lokalnych szkół gimnazjalnych oraz przepisy kulinarne wydane w formie broszury, naczynia z gliny szkliwione, ozdoby z wikliny i bibuły. Działania te również wpisały się w promocję realizowanego projektu.
W ramach projektu zakupiono materiały nietrwałe(bibuła- krepina, drut florystyczny, wiklina, glina garncarska) oraz trwałe takie jak: toczki- stoły garncarskie- 3 szt., narzędzia ceramiczne- 1 komp., nożyczki – 10 szt.nożyczki do gałęzi – 5 szt., noże ogrodnicze sierpaki 5 szt.,CD- 15 szt. Z prezentacja multimedialną” Moja mała ojczyzna wczoraj i dziś”, pendrive 1 szt., aparat fotograficzny 1 szt. Wydano 145 szt. poradniczka z przepisami kulinarnymi
Beneficjenci projektu uczestniczący w zajęciach otrzymali zaświadczenia potwierdzające w nich udział.
Zadaniem projektu było pokazanie młodzieży, że można i powinno się dbać o przekazywanie tradycji, która buduje więzi nie tylko w społeczeństwie lokalnym, ale i w domach rodzinnych. Mamy nadzieję, że nabyte umiejętności i wiedza zostaną wykorzystane przez uczestników projektu w swoich domach rodzinnych. Projekt korzystnie wpłynął na wzmacnianie patriotyzmu lokalnego, podejmowania inicjatyw społecznych przez młodzież, promowanie tradycji i historii regionu oraz produktów lokalnych.Dzięki realizacji projektu i zaangażowaniu młodzieży społeczność lokalna dowiedziała się o inicjatywie młodzieżowej na rzecz kultywowania

Celem głównym projektu: „Śladami kultury i tradycji – Ratujemy kapliczkę św. Jana Nepomucena”, było zwrócenie uwagi lokalnego środowiska na potrzebę dbałości o obiekty historyczne w tym drobne obiekty sakralne jako pozostałości dziedzictwa kulturowego na terenie Parafii Tarnawa Górna i zadbanie o nie w oparciu o zasoby własne i współpracę w tym zakresie z lokalnymi instytucjami i organizacjami. Dobrem wspólnym w tym projekcie były różnorodne kapliczki i krzyże przydrożne. W ramach działań projektowych zrealizowano:
1) Wyremontowano gruntownie główny obiekt projektowy – murowaną kapliczkę Św. Jana Nepomucena w Tarnawie Górnej poprzez: wzmocnienie fundamentów żelbetonowym pierścieniem, odnowienie elewacji wewnętrznej i zewnętrznej, całkowitą wymianę zadaszenia(konstrukcja i pokrycie), wymianę okien, założenie zabezpieczeń w postaci okuć z blachy gzymsów i parapetów oraz odrestaurowanie drewnianej figury św. Jana Nepomucena. Wokół kapliczki uporządkowano teren przez: wycięcie zakrzaczeń, ścinkę większych drzew przysłaniających widok na kapliczkę oraz odcinających promienie słoneczne, wyrównanie terenu i zasadzenie ozdobnych krzewów i iglaków. Do uzupełniania pozostało jedynie wycięcie jeszcze kilku dużych drzew(wykona to firma specjalistyczna) oraz położenie wierzchniej farby na elewację zewnętrzną – pracom tym przeszkodziła zbyt niska temperatura powietrza w końcowych dniach listopada. Zakończenie tych prac przeniesiono na wiosenne cieplejsze dni zgodnie z wymogami technologicznymi i warunkami nanoszenia farby na elewacje zewnętrzną.
2) Poprawiono wizerunek otoczenia i uporządkowano terenu wokół 6 obiektów poprzez wykarczowanie zakrzaczeń, przycięcie gałęzi pobliskich drzew, wyrównanie terenu i zasadzenie krzewów ozdobnych i iglaków. 3)Poprawiono wizerunek innych pozostających na co dzień bez opieki obiektów(po korekcie 3 sztuk: murowana kapliczka na Gruszce obok lasu, na Gruszce kapliczka Miłosierdzia, murowana kapliczka na Marku) – przez oczyszczenie wnętrza murowanych kapliczek, uzupełnienie tynku na zewnątrz i konserwacje ścian przez odmalowanie.
4) Opracowano tekst, wykonano i ustawiono tablicę informacyjną zawierającą historię powstania kapliczki Św. Jana Nepomucena oraz biografię świętego.
5) Sporządzono dokumentację obiektów sakralnych poprzez sporządzenie fotografii i opisu dla potrzeb folderu-przewodnika turystycznego i wydrukowano 100szt. tego przewodnika. Opracowano także materiał do multimedialnego przewodnika do zamieszczenia go na stronie internetowej.
6) Zwiększono ruch turystyczny wokół w/w obiektów przez dostarczenie przewodnika i interesujących informacji historycznych.
Odremontowaną kapliczką zaopiekuje się na stałe Rada Sołecka wsi Tarnawa Górna oraz I-szy Krąg Rodzin Domowego Kościoła.
Dodatkowo wykonano prace nie ujęte pierwotnie w projekcie: obok kapliczki Miłosierdzia na Gruszce wstawiono w miejsce 3-ch drewnianych krzyży wykonany ze stali nierdzewnej 8-mio metrowej wysokości Krzyż Jubileuszowy jako pamiątkę 1050-lecia Chrztu Polski oraz uporządkowano